Στο Σοφικό με Ford Mustang
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 20 Φεβρουαρίου
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤO: Ford Mustang 4.0 V6
ΟΔΗΓΟΙ: Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης, Θάνος Ηλιόπουλος
ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Αθήνα - Κόρινθος - Σοφικό - Αθήνα
ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: 230 χλμ. συνολικά
Wild, wild West!*
*¶γρια Δύση
Ένα άλογο, ένα όνομα, ένα αυτοκίνητο, μία ιστορία. Η αμερικανική φιλοσοφία-κουλτούρα και ο μύθος της Mustang κατευθείαν από την ¶γρια Δύση στην καρδιά της Ελλάδας.
ΤΟ άγριο άλογο που καλπάζει στη μάσκα της Mustang μπορεί στη χώρα μας να το έχουμε δει -και, ουσιαστικά, γνωρίσει- στις οθόνες του κινηματογράφου, αλλά στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού έχει στιγματίσει και χαρακτηρίσει μία ολόκληρη γενιά. Όταν το 1964 κατασκευάστηκε η πρώτη Mustang, η φιλοσοφία ήταν πολύ απλή: Η δημιουργία ενός σπορ αυτοκινήτου με προσιτό κόστος κτήσης και με στόχο την εκπλήρωση του ονείρου του muscle car για τα πιο λαϊκά στρώματα. Αν πέτυχε το εγχείρημα; Από το 1964 μέχρι και σήμερα έχουν πουληθεί περισσότερα από 8.000.000, την ώρα που έχει πρωταγωνιστήσει σε σχεδόν 500 ταινίες, όντας και ένα από τα αγαπημένα της 7ης τέχνης. Στην Ευρώπη και -πόσο μάλλον- στη χώρα μας δεν εισήχθη ποτέ, με εξαίρεση μεμονωμένες περιπτώσεις και κατόπιν παραγγελίας. Αυτό πλέον έχει αλλάξει, και στα χέρια μας βρέθηκε το απόλυτο αμερικανικό όνειρο, έστω και στη μικρή έκδοση των μόλις 4.000 κ.εκ.
The larger the better!
Στην αμερικανική ήπειρο η φιλοσοφία τού «όσο μεγαλύτερο, τόσο καλύτερα» είναι ευρέως διαδεδομένη. Από τα πιο απλά πράγματα στη ζωή, όπως ένα ποτήρι Coca Cola, μέχρι και ένα σπίτι, η διάσταση έχει μεγάλη σημασία. Ιδιαίτερα δε για τα αυτοκίνητα, που για αρκετούς από τους Αμερικανούς έχουν πολυδιάστατο ρόλο. Η εικόνα εντυπωσιακών μοντέλων με μεγάλους αστραφτερούς τροχούς και μακριά καπό, που από κάτω φιλοξενούν το λιγότερο 6κύλινδρα σύνολα με πληθώρα κυβικών, είναι συνυφασμένη με την αμερικανική φιλοσοφία και κουλτούρα. Η τελευταία γενιά της Mustang αποπνέει σε μεγάλο βαθμό αυτήν της αύρα. Όσο εξευρωπαϊσμένη και αν είναι η εικόνα της, είναι φανερό ότι έχει σχεδιαστεί εκτός της ηπείρου μας. Αναμφίβολα, η τελευταία γενιά έχει αρκετά κοινά στοιχεία με την πρώτη, και σίγουρα θυμίζει περισσότερο τη Mustang που αγαπήσαμε στα χέρια του Στιβ ΜακΚουίν στο Bullitt. Μεγάλο και μυώδες αμάξωμα, με μακρύ σε μήκος εμπρός ρύγχος, που παραπέμπει στο παρελθόν, αλλά σαφώς πιο κοντά στο σήμερα. Παράλληλα, οι δύο μαύρες γραμμές στο καπό και στην οροφή (σήμα κατατεθέν των αγωνιστικών εκδόσεων) προσθέτουν μια σπορτίφ πινελιά. Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με μια εκσυγχρονισμένη έκδοση που δεν κόβει τους δεσμούς με τις ρίζες της, ενώ, ακόμα και για τα στενά ευρωπαϊκά δεδομένα που απέχουν σημαντικά από τα αμερικάνικα, είναι αισθητικά αποδεκτή και σε καμία περίπτωση δεν ξενίζει. Κάτι που δεν ισχύει για τους τεράστιους τροχούς με την περίεργη διάσταση 215/65R16 σε ελαστικά παντός καιρού, τα οποία χρησιμοποιούνται περισσότερο σε SUV! Αλλά είπαμε: Διαφορετική φιλοσοφία. Περνώντας στο εσωτερικό, η εικόνα είναι σαφώς καλύτερη από εκείνη των υπόλοιπων αμερικανικών οχημάτων, των οποίων η ποιότητα κατασκευής είναι κάτω του μετρίου. Και πάλι, ωστόσο, απέναντι στον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό η Mustang υπολείπεται σημαντικά. Σκληρά πλαστικά σε συνδυασμό με χειριστήρια της «μαμάς» Ford που έχουμε συναντήσει σε άλλα μοντέλα της εταιρείας και αρκετά ρετρό στοιχεία στον πίνακα οργάνων συμπληρώνουν την εικόνα... εκ των έσω.
Δώστε κυβικά στον κόσμο!
Ένα από τα στοιχεία που ανέκαθεν εντυπωσίαζαν σε αυτού του είδους τα αυτοκίνητα ήταν ο ήχος. Γυρνώντας το κλειδί και δίνοντας ζωή στο 6κύλινδρο αλουμινένιο σύνολο με περιεχόμενη γωνία 60 μοιρών και χωρητικότητα 4.000 κ.εκ., δεν μπορούμε παρά να χαμογελάσουμε. Η ηχητική είναι ακριβώς όπως φαντάζεται ο αμύητος. Γεμάτος, βαρύς και μπάσος θόρυβος, υπενθυμίζοντας στο πέρασμά του ότι πρόκειται για... άγρια κατασκευή. Καθώς βρισκόμαστε στο κάθισμα με την ανύπαρκτη πλευρική στήριξη -τα τύπου μπάκετ δεν έχουν ανακαλυφθεί στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού;-, έχουμε στα χέρια το τεραστίων διαστάσεων τιμόνι με τις τρεις ακτίνες και ερχόμαστε αντιμέτωποι με το χειροκίνητο επιλογέα των 5 σχέσεων. Κάτι μας θυμίζει, και αμέσως συνειδητοποιούμε ότι η λαβή είναι ακριβώς η ίδια με εκείνη των Focus και C-Max... Χαμογελάμε και προσπαθούμε να εντοπίσουμε πού βρίσκεται η 1η σχέση. Έπειτα από προσπάθεια -και αξίζει να σημειώσουμε ότι σχεδόν ποτέ δεν μπορέσαμε με ευκολία να βρούμε τη «νεκρά» όσο διήρκεσε η συμβίωσή μας μαζί της-, ξεκινάμε για Σοφικό. Οι αλλαγές αποτελούν σπαζοκεφαλιά και χρειάζεται συγκέντρωση για να βρεις την επιθυμητή σχέση, εντέλει όμως ποιος επιλέγει χειροκίνητο κιβώτιο στην Αμερική; Από την πρώτη στιγμή, ο «μικρός» για τα αμερικανικά δεδομένα κινητήρας των 4.000 κ.εκ. σε κερδίζει όχι τόσο με την απόδοσή του, που αγγίζει τους 210 ίππους, όσο με τη ροπή των 34 χλγμ. στις 3.500 σ.α.λ. Οι μακριές σχέσεις του κιβωτίου παίζουν το ρόλο τους, κάτι που ισχύει και για το βάρος του αμαξώματος, το οποίο αγγίζει τα 1.525 κιλά στην περίπτωσή μας. Φωτιά στο δρόμο δε βάζει, αλλά δεν παύει να έχει τον τρόπο του. Η ποιότητα κύλισης, ελέω και της μαλακής ρύθμισης της ανάρτησης με τη μεγάλη διαδρομή, κάνει το ταξίδι άνετο, αν και ο θόρυβος του κινητήρα δυσκολεύει ιδιαίτερα την επικοινωνία στο εσωτερικό. Φωνάζοντας, λοιπόν, και έχοντας βάλει πλώρη για το ράντσο, παρατηρούμε τις αντιδράσεις του κόσμου. Τα αυτοκίνητα στη Ν.Ε.Ο. παραμερίζουν μόλις το επιβλητικό εμπρός μέρος γεμίζει τους καθρέφτες τους, ενώ, όταν η Mustang βρεθεί δίπλα τους, θα κοιτάξουν με βλέμμα θαυμασμού και ένα μεγάλο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη. Οι περισσότερες από 500 ταινίες έχουν παίξει το ρόλο τους!
Ευθείες τέλος!
Στο δρόμο της Επιδαύρου αποφασίζουμε να αλλάξουμε στιλ οδήγησης. Σφίγγουμε το τιμόνι στα χέρια και βυθίζουμε το πόδι στο πάτωμα. Ο κινητήρας αρχίζει να βρυχάται επιταχύνοντας στον άδειο μπροστά μας δρόμο. Όσο δεν υπάρχουν στροφές, όλα βαίνουν καλώς και τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν στο ταχύμετρο. Πλησιάζοντας στην πρώτη ανοιχτή καμπή, τα ελαστικά με το μεγάλο προφίλ στριγγλίζουν -στην ουσία- χωρίς λόγο και οι κλίσεις του αμαξώματος είναι έντονες. Εκτός αυτού, τα καθίσματα διαθέτουν ανύπαρκτη πλευρική στήριξη, με αποτέλεσμα ο οδηγός και ο συνοδηγός να προσπαθούν να στηριχθούν με τα γόνατα στο ταμπλό. Διαδικασία αρκετά επίπονη. Όταν η διαδρομή στενεύει και οι «μέτριες γίνονται κλειστές», αρχίζει ένας διαφορετικός γολγοθάς. Το βαρύ αμάξωμα, με το μεγαλύτερο ποσοστό των κιλών να βρίσκεται στο εμπρός μέρος του αμαξώματος, αντιδρά υποστροφικά στην είσοδο της στροφής, πατώντας όμως το γκάζι, είναι λογικό να υπερστρέψει, ελέω φυσικά και της ελληνικής ασφάλτου. Ο έλεγχος, βέβαια, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Από τη μία μεριά το μέτριο σε αίσθηση σύστημα διεύθυνσης και από την άλλη ο άκαμπτος πίσω άξονας -σε συνδυασμό με ράβδο Πανάρ(!)- δεν προσδίδουν καμία σιγουριά στο χειριστή. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι πολλές φορές αισθάνεται ότι το αυτοκίνητο είναι χωρισμένο σε δύο μέρη! Το εμπρός και το πίσω. Μάλιστα, αν είστε άτυχοι και βρείτε μία εγκάρσια ανωμαλία στο δρόμο, και συγκεκριμένα στο εσωτερικό μιας στροφής, τότε η κατάσταση θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο, και ειδικότερα με τα ελαστικά παντός τύπου... Σπαζοκεφαλιά; Ναι, και ειδικότερα στους ελληνικούς δρόμους με την τεράστια ποικιλία στροφών, την κακής ποιότητας άσφαλτο και, κυρίως, με τη Mustang της δοκιμής μας, που δε διέθετε κανένα «καλούδι» προστασίας ή -πιο απλά- κάποιο από τα σύγχρονα συστήματα που ελέγχουν την πρόσφυση. Πάντως -και ευτυχώς- προσφέρονται στο βασικό εξοπλισμό, απλώς σε εμάς έτυχε να δοκιμάσουμε την πρωτόγονη εκδοχή...
Όπως Αμερική...
Φτάνοντας στο ράντσο που μας φιλοξένησε για τις ανάγκες της φωτογράφισης, παρατηρούμε τη Mustang δίπλα στο... σαλούν, και είναι ηλίου φαεινότερον ότι βρίσκεται στο στοιχείο της. Το συγκεκριμένο σκηνικό μοιάζει με την αμερικανική όαση όπου φτάνεις αφού έχει προηγηθεί ένα ταξίδι εκατοντάδων χιλιομέτρων στις άγονες διαδρομές με τις εκνευριστικά μεγάλες ευθείες παράλληλα με την έρημο και τους κάκτους. Εκεί, βέβαια, οι στροφές αποτελούν είδος προς εξαφάνιση. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η αμερικανική φιλοσοφία διαφέρει από την ευρωπαϊκή και μας είναι τόσο δύσκολο να την καταλάβουμε. Μacho αισθητική, ήχος και αντίστοιχη ισχύς από κινητήρες μεγάλου κυβισμού είναι εκείνα που μετρούν στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και δημιουργούν το ιδανικό «κοκτέιλ» για τους Αμερικανούς. Οι σοφιστικέ αναρτήσεις και η αντίστοιχη οδική συμπεριφορά είναι στοιχεία στα οποία δε δίνουν -και ούτε πρόκειται να δώσουν- βάση. Διατηρώντας, λοιπόν, ρετρό χαρακτηριστικά, τόσο αισθητικά όσο και σε θέμα χαρακτήρα, η Mustang κρατά ζωντανό το όνειρο του αμερικανικού λαού για την προσιτή σπορ κατασκευή, που στα φανάρια του Λος ¶ντζελες θα «βρυχάται» και θα αναδεικνύει την ταυτότητά της._ Π. Τ.
«Η φιλοσοφία είναι πολύ απλή: Ένα σπορ αυτοκίνητο με προσιτό κόστος κτήσης και με στόχο την εκπλήρωση του ονείρου του muscle car για τα πιο λαϊκά στρώματα.»
«Η ηχητική είναι ακριβώς όπως φαντάζεται ο αμύητος. Γεμάτος, βαρύς και μπάσος θόρυβος, υπενθυμίζοντας στο πέρασμά του ότι πρόκειται για... άγρια κατασκευή.»
«Η τελευταία γενιά έχει αρκετά κοινά στοιχεία με την πρώτη, και θυμίζει περισσότερο το αυτοκίνητο που αγαπήσαμε στα χέρια του Στιβ ΜακΚουίν στο Bullitt.»
Ιστορία μου, αμαρτία μου...
Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, η Mustang κατάφερε να μιλήσει στην καρδιά του αμερικανικού λαού. Ουσιαστικά, βασίστηκε σε ένα πρωτότυπο με τον κωδικό «Falcon». Την πρώτη εμφάνισή της μπροστά στο κοινό την έκανε στις 17 Απριλίου του 1964 στην Έκθεση της Νέας Υόρκης. Το όνομά της μπορεί να θυμίζει το θρυλικό άλογο, αλλά στην πραγματικότητα προήλθε από μαχητικό αεροπλάνο του Β΄ Παγκοσμίου, το P-51 Mustang. Η Mustang δημιούργησε την κατηγορία των «pony cars» ή, αλλιώς, των σπορ κουπέ με μεγάλο εμπρός μέρος και κοντό πίσω. Λατρεύτηκε περισσότερο από κάθε άλλο μοντέλο, με αποτέλεσμα να είναι και το μοναδικό του είδους που παραμένει στην παραγωγή περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες. Πέντε ολόκληρες γενιές έχουμε δει μέχρι σήμερα, ενώ χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι αποτέλεσε αγαπημένη βάση για μετατροπές αλλά και διάφορες εκδόσεις, όπως τη θηριώδη Shelby. Παράλληλα, η Mustang είχε και σημαντικές αγωνιστικές επιτυχίες στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, έχοντας επικρατήσει σε αγώνες όπως της Ιντιανάπολις και της Ντεϊτόνα.
The ranch!
Για τις ανάγκες της φωτογράφισης βρεθήκαμε στο Σοφικό Κορινθίας, σε ένα μοναδικό χώρο, που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από το παρελθόν. Τα πάντα θυμίζουν ταινία γουέστερν, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που νομίζει κανείς ότι βρέθηκε στη μηχανή του χρόνου και γύρισε περίπου έναν αιώνα πίσω. Εκτός από το φυσικό περιβάλλον, αφού ο χώρος βρίσκεται στην καρδιά του δάσους, οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν μία σειρά από δραστηριότητες, όπως ιππασία και πεζοπορίες, ενώ υπάρχουν και γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ, τένις, αλλά και πισίνα! Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο www.ranch.gr ή στο τηλ.: 27410.93800.
Η Mustang στη χώρα μας...
Ο Όμιλος Εταιρειών Τιρεκίδης είναι η εταιρεία που εισάγει Ford Mustang στην Ελλάδα. Η μικρή 6κύλινδρη έκδοση ξεκινά από τα 46.000 ευρώ, με πλούσιο εξοπλισμό και χειροκίνητο κιβώτιο 5 σχέσεων. Την ίδια ώρα, το 8κύλινδρο μοντέλο έχει ως αρχική τιμή τα 60.000 ευρώ, επίσης με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να δουν από κοντά τις νέες Mustang στη Λ. Μεσογείων 346 στο ύψος της Αγίας Παρασκευής στην Αθήνα και στο 9,5 χλμ. Θεσσαλονίκης-Μουδανιών στη Θεσσαλονίκη. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο www.tirekidis.gr
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ FORD MUSTANG 4.0 V6
>ΚΥΒΙΣΜΟΣ 4.009 κ.εκ. >ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 220 ίπποι/5.300 σ.α.λ. >ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 33,6 χλγμ./3.500 σ.α.λ. >ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ Γόνατα ΜακΦέρσον, ψαλίδια βάσης σχήματος L, αντιστρεπτική ράβδος 28,6 χλστ. >ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ ¶καμπτος άξονας 3 συνδέσμων, ράβδος Πανάρ >ΜΗΚΟΣxΠΛΑΤΟΣxΥΨΟΣ 4.765x1.877x1.407 χλστ. >ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ 2.720 χλστ. >ΒΑΡΟΣ* 1.591 κιλά >ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ* 0-100 χλμ./ώρα* 8,0 δλ. >0-1.000 μ.* 28,9 δλ. >ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 190 χλμ./ώρα
* TIMEΣ 4T